Het betreft een nieuw ras dat zich niet kan bogen op een voorgeschiedenis van verschillende honderden jaren, noch aan het toebehoren aan eminente personaliteiten.

Nochtans trekken zij overal waar ze voorbijlopen de aandacht. Niemand twijfelt er aan – al was het maar een ogenblik – dat deze honden een hoogstaande oorsprong hebben. Het is de Natuur die hun moeder is. Hij gelijkt op een wolf. Hij is tegelijk groot, tenger én sterk. Met dichte haarvacht en met de kleuren van de wolf en het typische witte masker, staart hij je aan met vaste blik, heldere ogen, schuin ingeplant. Hij bemoeit zich niet met zijn eigenaar, hij weet perfect en op ieder ogenblik waar zijn eigenaar zich bevindt en wat hij doet. Hij houdt veeleer de omgeving in het oog – hij weet graag wat er zich afspeelt in zijn nabije omgeving. Hij kan gemakkelijk een afstand van 100 km lopen, bezit een scherpe oriëntatiezin, reageert als een bliksemschicht. Voor hem is geen enkel spoor te moeilijk om te volgen. Het kan hem niet deren of het regent of vriest, of het dag is of nacht. Wanneer hij iets wil , kan niets hem tegenhouden.

 

Wat is de oorsprong van het ras en wie heeft het idee gehad om Duitse herders te kruisen met wolven? Wij dienen terug te gaan naar de jaren 1955, wanneer de ingenieur Karel Hartl dit idee begon te ontwikkelen om grensbewakers te kweken in Libějovice. De eerste poging om de wolvin Brita te kruisen met een Duitse herder bleef vruchteloos. Men diende van dek-hond te veranderen. De eerste hybriden geboren uit de kruising met hogervermelde wolvin en met de Duitse herder Cezar z Březového háje werden geboren op 26 mei 1958. Men heeft in detail de anatomische en fysiologische verschillen onderzocht tussen de hybriden en hun beide ouders en men heeft hun trainingsvermogen, hun uithoudingsvermogen en hun hardnekkigheid getest. Sommige hybriden werden opnieuw gekruist met Duitse herders – niet hun ouders. Men kon de welpen van deze tweede generatie opvoeden indien men ze uit de kweek terugtrok en indien men ze individueel zoogde. De hybriden van de generaties F3 en F4 konden probleemloos gebruikt worden door het leger.

De wolvin Brita werd eveneens gekruist met de Duitse herder Kurt z Václavky waardoor zij twee lijnen van hybriden heeft voortgebracht. Een derde lijn werd geboren binnen een Tsjechisch project. De grondlegger was de wolf Argo. De teef Duitse herder Astra z SNB heeft haar kroost geworpen in de kennels van de Politie te Býchory in 1968. De afkorting "ČV" (Tsjechische wolfhond) is in voege getreden om deze hybriden te betitelen.

In de jaren 1970 werden de meeste hybriden naar nieuwe kennels gebracht, dicht bij Malacky behoorden deze kennels toe aan de sectie van de Grenswachters van Bratislava. De beste fokkers zijn over het “ijzeren gordijn” heen gegaan om er voor te zorgen dat Slowaakse kwekers niet onder de morfologie van dit nieuwe ras zouden werken. De Vicecommandant van hogervermelde kennels, de Majoor František Rosík - op dit ogenblik is hij ere-president van de Slowaakse Club van Tsjechoslowaakse Wolfhonden te Bratislava – heeft ontegensprekelijk enorm bijdragen tot de ontwikkeling van het ras in Slowakije.

Een derde wolf, Šarik, heeft de veestapel van Malacky verrijkt. Men heeft hem gekruist met een teef Xela z Pohraniční stráže van de F3 et met een teef CV Urta z Pohraniční stráže in 1972.

De benaming Tsjechische Wolfhond (CV) werd geleidelijk aan vervangen door Tsjechoslowaakse Wolfhond (ČsV), onder welke naam het ras later werd geregistreerd. De laatste “intrede” binnen het genetisch erfgoed van het ras vond plaats bij de kruising van de wolvin Lady en de Duitse herder Bojar von Schotterhof, die plaats vond in Zuid Bohemen, te Libějovice. De welpen werden geboren op 26 april 1983. Kazan z Pohraniční stráže (F1), geboren uit deze kruising, werd onmiddellijk ingezet bij de kweek van de Tsjechoslowaakse wolven. Dit was de enige zuivere bloedinbreng binnen het huidige nieuwe ras.

 

 

Vanaf het begin werd het ras toevertrouwd aan burgers. Nochtans weigerden de organisaties voor politiehonden in Tsjechoslowakije aan de ingenieur Karel Hartl de erkenning van de club van het ras en het bijhouden van stamboeken. De eerste clubbijeenkomsten konden slechts plaatsvinden op 20 maart 1982 te Brno, en in hetzelfde jaar werden de eerste 43 welpen ingeschreven in het Tsjechisch Stamboek. Op 10 jaar tijd – van 1982 tot 1991 - werden er 1552 welpen geregistreerd.

Na de splitsing van Tsjechoslowakije op 1 januari 1993, begonnen de reglementeringen van beide landen hun eigen weg te gaan. Het bestaan van een eengemaakte club had geen nut meer. De Club van Kwekers van de Tsjechoslowaakse Wolven besliste op te splitsen in twee onafhankelijke groeperingen, die als opdracht hadden om in elk land afzonderlijk het ras verder te kweken – tijdens de vergadering van 23 januari 1993 te Bratislava. Vanaf dan werkt de Club van Kwekers van Tsjechoslowaakse Wolfhonden – met zetel te Praag – voor de Tsjechische Republiek. Zij is lid van de ČMKU - FCI.

FCI heeft de standaard van het ras erkent op 13 juni 1989 onder het nummer 332 (Helsinki). Dit voorstel werd gepresenteerd door de vertegenwoordigers van Tsjechoslowakije - die heden niet meer bestaan - maar die hun naam verbonden laten aan het ras en die land van oorsprong behouden. De Tsjechoslowaakse Wolfhond is een werkende rashond. Zij behoren toe aan de eerste groep van het FCI.

 

Zowel de lichaamsbouw als de vacht van de Tsjechoslowaakse Wolfhond verwijzen naar de wolf. De minimale afmeting van de schofthoogte is 65 cm voor reuen en 60 cm voor teven. Er zijn geen bovengrenzen. De lichaamsbouw is rechthoekig. De verhouding hoogte/lengte bedraagt 9/10 of iets minder. De gelaatsuitdrukking moet duidelijk zijn geslacht reflecteren. Zijn amberkleurige schuin geplaatste ogen en zijn driehoekige rechte oren zijn karakteristieken van de Tsjechoslowaakse Wolfhond. Het gebit dient volledig te zijn (42 tanden) en sterk ontwikkeld - schaar of tanggebit zijn toegelaten.

De rug is recht, krachtig in beweging, met korte lenden. De borstkas is breed, eerder plat dan in ton-vorm. De buik is sterk en goed afgetekend. Korte oplopende buiklijn met licht ingevallen flanken, hoog aangezette staart. In rust reikend tot de knieholte. De voorbenen zijn recht, glad, dicht bij elkaar geplaatst, met licht naar buiten gedraaide voeten. Het spaakbenen de middenvoet zijn lang, de dijen zijn gespierd. De middenvoet en de knieën zijn lang. De vachtkleur varieert van geel-grijs tot zilvergrijs met een licht masker. De haren zijn recht, opeengepakt en zeer dicht.

De Tsjechoslowaakse Wolfhond is een typische lage afstandsloper. Zijn loop is licht en harmonieus, zijn tred is lang. Tijdens de ontwikkelingsfase van het ras werd de uithouding van deze honden getest. De Tsjechoslowaakse Wolfhonden konden een afstand van 100 km lopen met een gemiddelde snelheid van 12 km per uur.

 

In kader van zijn beschrijving die doet denken aan een wolf kan men zich afvragen: “ En wat met zijn karakter? En welke invloed heeft zijn afkomst van wolven, zo evident wat zijn morfologie betreft, op zijn karakter? Zijn dit moeilijke honden voor hun baasjes?”

Laat ons trachten de karakteristieken van deze honden te definiëren in enkele paragrafen.

De Tsjechoslowaakse Wolfhonden ontwikkelen zeer sterke sociale relaties, niet alleen met hun baas, maar ook met de hele familie. Daarbovenop respecteren zij de geprivilegieerde positie van kinderen en laten hen handelingen toe – zoals bij hun welpen - die zij niet toelaten bij volwassenen of andere honden. Zij kunnen gemakkelijk leren leven naast andere huisdieren die bij de familie horen. Daarentegen kan men problemen krijgen bij ontmoetingen met vreemde dieren. Het is van vitaal belang om hun drang voor de jacht te verminderen, wanneer ze nog welp zijn. De welpen dienen niet afgezonderd te zijn tijden het fokken, zij moeten kennis maken met de verscheidenheid van de omgeving en eveneens reizen. Teven zijn makkelijker controleerbaar, reuen hebben dikwijls een turbulentere groei.

 

De Tsjechoslowaakse Wolfhond (TSW) is zeer speels en eigenzinnig. Zij leren zeer gemakkelijk. Wij kunnen vooral zijn veelzijdigheid aan kwaliteiten bewonderen boven zijn specialiteiten. Nochtans mag men niet verwachten dat hij spontaan zal oefenen. Het gedrag van de TSW is sterk doordacht – het is onontbeerlijk hem te motiveren om te trainen. De oorzaak van de meest voorkomende mislukking is het feit om de hond te vermoeien met nutteloze herhalingen van dezelfde oefeningen, waardoor hij zijn motivatie verliest.

Deze honden hebben zeer sterk ontwikkelde zintuigen en zijn uitzonderlijk voor het sporen. Zij zijn echt zelfstandig en kunnen samenwerking in groep wanneer dit nodig blijkt. Indien nodig kunnen zij ’s nachts werken. De onafhankelijkheid van de roedel, zonder hulp van de mens heeft hun voor het leger bepaald. Een aantal maal traden problemen op tijdens de trainingen, wanneer het nodig was om te blaffen. Tsjechoslowaakse Wolfhonden beschikken over een groter arsenaal aan uitdrukkingen en in welbepaalde omstandigheden is blaffen voor hen onnatuurlijk. Zij trachten op een andere manier te communiceren met hun eigenaar. In het algemeen duurt het bij wolfhonden wat langer dan bij traditionele hondenrassen om stabiele en zekere prestaties te verkrijgen.

Honden en wolven kruisen heeft niet allen robuustheid en hardnekkigheid bijgebracht, en de zintuigen ontwikkelt, het heeft eveneens het effect gehad om de oude natuurlijke instincten te doen heropleven. Opmerkelijk is de levendigheid van de welpen en het perfecte moedergedrag van de teven. Geen enkele inbreng was nodig naast die van de moeder vanaf het begin van de fok van het ras.

Een aantal teven zijn slechts éénmaal per jaar loops tijdens hun bronstijd en de looptijd van de ovulatie is variabel.

Slechts één regel is te respecteren bij het fokken van welpen: “ De teef weet wat ze doet, dus dient de mens niet tussen te komen.” Uw beloning zal zijn, te zien hoe alles verloopt onder je eigen ogen, wat de beste cameraman nooit zal kunnen vatten in de natuur.

Wanneer de welpen naar u toe zullen trippelen, zal je ontdekken tot welk punt je de natuur kan benaderen dank zij uw TSJECHOSLOWAAKSE WOLFHOND.